Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει για το πόσο σημαντικό είναι να έχουμε στόχους στη ζωή μας, ότι χωρίς στόχο «βολοδέρνεις» χωρίς σαφή τοποθέτηση στη ζωή; Πόσες φορές δεν έχετε δει αθλητές να βραβεύονται για την επίτευξη του στόχου που έθεσαν και για την επιμονή που επέδειξαν στο να φτάσουν σε αυτή την κορυφή που είχαν ονειρευτεί; Μαθαίνουμε από μικροί να κυνηγάμε στόχους. Στόχους μαθησιακά, στόχους αθλητικά, στόχους προσωπικά.
Αλήθεια….τι είναι ένας στόχος; Σκέφτομαι ότι δεν είναι παρά η προσμονή της επιτυχίας. Αν δεν πιάσεις τον στόχο που έθεσες αυτομάτως η προσπάθεια κατατάσσεται στον κάδο «Αποτυχία». Ωστόσο, πιστεύετε ότι όλοι οι στόχοι που θέτουμε στη ζωή μας στις διαφορετικές αναπτυξιακές μας φάσεις φτάνονται; Ίσως όχι…μερικές φορές τείνω να πιστεύω ότι η στοχοθέτηση που κάνουμε είναι τόσο μακριά, τόσο ψηλά που όσο κόπο και να βάλουμε, όση προσπάθεια και να αφιερώσουμε στο κυνήγι του, ήμαστε «καταδικασμένοι» σε αποτυχία. Μια αποτυχία που αυτομάτως μπορεί να κινήσει έναν κύκλο απογοήτευσης από τον ίδιο μου τον εαυτό. «Πώς και δεν τα κατάφερα;», «πώς τόσοι άλλοι τα καταφέρνουν;», «γιατί εγώ δεν είμαι τόσο επαρκής και άξιος;», «γιατί πάντα φτάνω να μην μπορώ να πετύχω τον στόχο μου, όπως να χάσω τα κιλά που θέλω, να κάνω μια επιτυχημένη σχέση, να βρω μια δουλειά με προοπτικές;». Σαν το χάμστερ κάποιοι από εμάς γυρνάμε μέσα σε μια ρόδα που φαίνεται να ήμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Τελικά έχει να κάνει με την δική μας αξία ή / και προσπάθεια ή μήπως τελικά κάτι στραβό έχει ο στόχος που διάλεξα; Με ποια κριτήρια επέλεξα τον στόχο μου: μήπως με κριτήρια που δεν προέρχονται από τα δικά μου θέλω, τις δικές μου αξίες, τα δικά μου πιστεύω αλλά με βάση το τι είναι ένας καλός στόχος για τους σημαντικούς μου άλλους; Μήπως ο στόχος μου έχει γίνει αυτοσκοπός και δεν μπορώ να διακρίνω όλα τα βήματα που κάνω στην προσέγγισή του. Φαντάζομαι ότι ο στόχος είναι σαν μια ψηλή κορυφή που θέλω να πάω και να «εδραιώσω» γερά τη σημαία της δικής μου επιτυχίας πάνω του. Στην προσπάθειά μου αυτή ίσως να μην βλέπω καθόλου πόσες ικανότητες, δεξιότητες έχω κατακτήσει στην πορεία που προς αυτόν. Επίσης, μπορεί να θεωρήσω ότι είναι τόσο ψηλός που στην πορεία να αισθανθώ φόβο και να παρατήσω την προσπάθεια, πάλι θεωρώντας τον εαυτό μου λιγότερο ή δειλό. Το πώς θέτουμε τους στόχους μας συχνά είναι μια διαδικασία με πολλές παγίδες. Για αυτό καλό θα ήταν να έχουμε όλοι στο μυαλό μας, ότι σημασία δεν έχει ο στόχος πόσο ψηλά ή πόσο σημαντικός θα φαίνεται ότι είναι, αρκεί να είναι κοντά σε αυτό που εμείς θέλουμε για τον εαυτό μας και τη ζωή μας και το οποίο μπορεί να διαφέρει αρκετά από τους «στόχους των επιτυχημένων» ανθρώπων που τόσο ιδανικά πάντα προβάλλονταν από την κοινωνία και τους γύρω μας.
